காலா! என் காலருகே வாடா

ஏற்றி இறக்கி இருகாலும் பூரிக்கும் காற்றைப் பிடிக்கும் கணக்கறிவார் இல்லை காற்றைப் பிடிக்கும் கணக்கறி வாளர்க்கு கூற்றை உதைக்கும் குறியது வாமே (553)

        காற்று நம்மைச் சுற்றிச்சுற்றி வந்தாலும், அதைப்பிடித்து, இழுத்து அடக்கி நமது கட்டுப்பாட்டில் ஆட்டிப்படைக்கும் கணக்கறிவாற்றல்,சற்றும் இல்லாமலேதான் மக்கள் இருக்கின்றனர். எக்காலமும்
வாழ்ந்து கொண்டே செல்கின்றனர். காற்றை அப்படி உள்ளே ஏற்றியும், அடைத்தும், வெளியே இறக்குகின்ற கணக்கை அறிந்துகொண்டு அதன்படி செயல்பட்டால், உடலும் புத்தியும் வலிமை பெற்றுவிடும்.

அங்கே, உயிரைக் கவர வருகின்ற கல்மனங்கொண்ட எமனையும்,
எட்டி உதைக்கின்ற வலிமை வந்து விடும். எமனை எட்டி உதைக்கலாம் என்பதால், அதை சாகா வரம் என்று நாம் சொல்லிவிடக்கூடாது.

உயிர் வாதை இல்லாமல் நீண்ட நாள் வளத்தோடு வாழ முடியும் என்பதைக் குறிக்கத்தான் கூற்றையும் உதைக்கின்ற குறியாக உயர்நிலை வந்து விடுகின்றது என்று முன்னோர்கள் கூறுகின்றார்கள்.

இத்திருமந்திரக்கருத்தின் அடிப்படையில்தான் பாரதி,
"காலா என் காலருகே வாடா "
என்று காலதேவனை துணிவுடன் அழைத்தார்.

முகநூல்நண்பர் 
George Mariannan ஒரு பதிவின் பின்னூட்டத்தில் பரவவிட்டதன் சிந்தனை தொடர்ச்சியே இது. இப்பதிவின் பெருமை அவரையேச்சார்ந்தது.